เรายอมรับเลยค่ะว่าเราเป็นเด็กที่มีปม โหยหาแต่ความรักมาตลอดตั้งแต่เด็ก เรามีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบดีแต่เราไม่เคยมีความสุขในบ้านหลังนี้เลย เราไม่รู้สึกว่านี่เป็นบ้าน เวลาได้ยินใครเขาพูดว่าบ้านคือเซฟโซนเราไม่เคยเชื่อคำพูดนั้นเลยค่ะ เรารู้สึกว่าเราไม่เคยได้รับความรัก จนกระทั่งเราเรียนอยู่มัธยมปลาย เราเริ่มมีความรัก เราคบกับผู้ชายคนหนึ่งเขาทำดีกับเราทุกอย่าง พาไปทานข้าว พาไปดูหนัง เวลาเราทะเลาะกับที่บ้านเขาก็จะคอยปลอบใจ จนเราคบกันมาได้ระยะหนึ่งเราเริ่มพูดเรื่องเซ็กส์กันมากขึ้น วิดีโอคอลกันบางครั้งเราก็เซ็กส์โฟนกันค่ะ ตั้งแต่เรามีแฟนหนังโป๊ฝรั่งก็ไม่จำเป็นกับชีวิตเราอีกเลยเพราะเราเซ็กส์โฟนกันแทบทุกวัน…